مریم پیرکاری، مدیرعامل موسسه تصویرشهر در «همپیشه خبرنگاران و روابط عمومی» :
«تهران- خانواده» به کمک سینما میآید
سیزدهمین «همپیشه» با شعار «دورهمیهای سینمای دوست داشتنی ایران» با حضور جمعی از خبرنگاران و مدیران روابط عمومی حوزه سینما در پردیس ملت برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه تصویر شهر، گردانندگی این مراسم را میثم میرزایی رئیس انجمن صنفی تبلیغات سینمای ایران برعهده داشت و مریم پیرکاری مدیرعامل موسسه تصویر شهر نیز در قالب نشست و پرسش و پاسخ صمیمانه با فعالان حوزه رسانه به شرح فعالیتهای دو سال اخیر موسسه پرداخت.
مریم پیرکاری، رسالت اصلی موسسه تصویرشهر را در دو محور تجهیز و توسعه سالنهای سینما و تولید دانست و گفت: وقتی آذر 1401 عهدهدار مدیریت تصویر شهر شدم، حتی در زمینه تولید به عنوان یکی از برنامههای محوری موسسه هم کار جدی وجود نداشت و فقط پخش فیلم «بدون قرار قبلی» با تصویر شهر بود. بنابراین قدم اول، احیای دو رسالت اصلی موسسه بود. علاوه بر اینها سه محور دیگر را هم در راستای ارتقای کیفی فعالیتهای سینمایی موردتوجه قرار دادم؛ شبکهسازی، کادرسازی و استعدادیابی.
مدیرعامل موسسه تصویر شهر افزود: شبکهسازی در قالب همین برنامههای «همپیشه» و ارتباط دوستانه موسسه با بدنه و صنوف مختلف سینما اتفاق میافتد و سینماگرانی که بیشترین پیوند و تعامل کاری را با هم دارند، در این سلسله مهمانی حاضر میشوند. در بحث کادرسازی هم مدرسه تصویر را داریم که دور اول آن برگزار شد و سراغ مشاغلی در سینما رفت که کمتر کسی به شکل جدی و تخصصی به آن نگاه میکند مثل پرورش راننده و نیروهای خدماتی و تولید و تدارکات برای سینما. در فضاهای آموزشی دیگر بازیگر، نویسنده و کارگردان پرورش میدهند اما به مساله بدنه و تولید سینما و مشاغلی چون راننده، خدمات، منشی صحنه، گروه صحنه، جامهدار لباس و .... که به سهم خود نقشی تعیینکننده در روند ساخت فیلم دارند، توجه نمیکنند. موسسه تصویر شهر در بخش کادرسازی و مدرسه تصویر، تلاش میکند نگاهی تخصصی به این مقوله داشته باشد و این مباحث را در قالب آموزش جدی بگیرد. استعدادیابی هم از جمله موضوعات موردتوجه موسسه تصویرشهر است که به زودی و در قالب برگزاری نهمین جشنواره فیلم شهر و محله اتفاق خواهد افتاد و استعدادهای نوجوان و علاقمند به فیلمسازی در محلات مختلف شناسایی و به عنوان فیلمساز در این رویداد حاضر و معرفی میشوند.
پیرکاری در بخش دیگری از صحبتهایش به بحث تولیدات موسسه تصویرشهر اشاره کرد و گفت: با همه تمرکزی که در دو سال اخیر بر فعالیتهای زیرساختی داشتیم، از تولید هم غافل نبودیم و سال گذشته فیلمهای «بیبدن» و «احمد» را ساختیم و در جشنواره فیلم فجر حاضر شدیم. اینجا اذعان میکنم و همه دوستان حاضر در حوزه رسانه هم میتوانند اصالت حرفهای من را پیگیری کنند؛ «بیبدن» فیلمی بود که برای آن حتی یک قطعه بلیت دولتی هزینه نشد. باوجود اینکه در جشنواره فجر در حق این فیلم اجحاف شد اما راه خود را در ارتباط با مخاطب پیدا کرد و یکی از موفقترین و پرفروشترین فیلمهای این رویداد بود.
پیرکاری افزود: مورد «بیبدن» نشان داد که بحث بازگشت سرمایه در سینما مقوله دشوار و پیچیدهای است، آن هم برای موسسهای که تنها محل درآمدش فروش فیلمها در سالنهای سینما است که رقم چشمگیری هم محسوب نمیشود و نمیتواند پشتوانهای برای تولید فیلم باشد. باتوجه به رشته دانشگاهیام، روانشناسی بالینی، چاره کار در زمینه تولید را یکی از مباحث و آزمایشهای این رشته دیدم؛ برای اینکه کودکتان خلاق شود، او را از اتاقش جدا کنید و در اتاقی سیمانی با یک سری اشیای محدود قرار دهید. نتیجه آزمایش این میشود که کودکان این اتاق نسبت به کودکانی که در رفاه به سر میبرند و امکانات فراوانی در اختیار دارند، خلاقتر میشوند. یعنی با همین داشتههای اندک، چیزهایی میسازند که خیلی جذاب است. وقتی با عدم وجود سرمایه و بی پولی برای تولیدات مواجه شدم، همین آزمایش را الگو قرار دادم و به این نتیجه رسیدم که با امکانات محدود، فیلمهایی باکیفیت و خلاقانه تولید کنیم.
این مدیر سینمایی در این زمینه ادامه داد: وقتی 13528 صندلی در فرهنگسراهای شهرداری از شمالیترین تا جنوبیترین نقطه تهران داریم، چرا از این ظرفیت خوب بهره نبریم؟ بنابراین با ارتقای کیفی سالنهای نمایش فیلم این فرهنگسراها، ظرفیت بالقوه جذب مخاطبان بیشتر میشود و در کنار پردیسهای سینمایی، فضای مناسبی برای نمایش تولیدات خواهیم داشت. به جز این شهرداری، فضاهای مختلفی مثل مترو، شرکت سیمان ری و ... در اختیار دارد که میتواند لوکیشنهای تولیدات را تامین کند. با این پشتوانه، سراغ فیلمسازانی رفتیم که پیوند قبلی حرفهای با یکدیگر دارند و در کارهای مشترکشان، هسته اصلی و مرکزی فیلم بودهاند. در کنار اینها نسل جوان و علاقمندی هم داریم که از فیلم کوتاه شروع کردهاند و قصد فعالیت در فیلم بلند و نشان دادن استعدادهایشان را دارند. موسسه تصویرشهر با بررسی درخواست فیلمسازی این گروهها در شورای تولید و درصورت تایید فیلمنامهها که مبتنی بر موضوعات مدنظر باشد، امکان ساخت فیلمهای سینمایی را با دراختیار قرار دادن تجهیزات، لوکیشن و رقم حمایتی فراهم میکند. در این زمینه همچنین از ظرفیت شبکهسازی و روابط همپیشه نیز برای کمک به فیلمسازان استفاده میشود و برخی چهرههای حرفهای و معتبر در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی خود، این پروژهها را همراهی خواهند کرد. حمایت موسسه تصویرشهر به جز تولید، در بحث نمایش هم ادامه خواهد داشت و فیلمهای اجتماعی تولید شده، علاوه بر برخورداری از سئانسهایی در پردیسهای موسسه، در سالن فرهنگسراهای مختلف هم اکران میشوند و مخاطبان خود را پیدا میکنند. تولیدات موسسه تصویر شهر در این زمینه در قالب طرح «تهران- خانواده» صورت میگیرد تا به سهم خود به کمک سینما بیاید. نخستین قدم تصویر شهر در طرح تهران- خانواده، این روزها در مراحل پایانی فیلمبرداری قرار دارد و انشاالله اولین رونمایی از آن در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر خواهد بود. کار دیگری را هم با کاظم دانشی در دست تولید داریم. به جز اینها، دو فیلم دیگر هم در مرحله صحبت و بررسی است.
پیرکاری درباره وجه تسمیه «تهران- خانواده» هم توضیح داد: محیط اکران فیلمها در فرهنگسراها، زیست بوم خانواده است. به جز این، ممکن است انتخاب خیلی از اعضای خانواده محترم سینمای ایران، مشارکت در ساخت فیلمهای کمدی مرسوم اکران و سریالهای شبکه نمایش خانگی نباشد، ما از این سینماگران در تولید فیلمهای «تهران- خانواده» کمک میگیریم و از حضور و تجربه حرفهای آنها بهره میبریم. پیوند سوم این طرح با خانوادهها این است؛ وقتی چنین آثاری تولید میشود، راحتتر میتواند در سبد اقتصادی خانوادهها قرار بگیرد. الان هزینه سینما رفتن یک خانواده چهارنفره، حدود یک میلیون تومان است اما تماشای تولیدات تهران- خانواده در فرهنگسراها، هزینهای کمتر از نصف این رقم دارد و برای خانوادهها به صرفه خواهد بود.
مدیرعامل موسسه تصویر شهر در ادامه گلایه دوستانهای خطاب به برخی اهالی رسانه مطرح کرد و گفت: گاهی تمرکز دوستان فقط روی حواشی و پردیسهای ملت و باغ کتاب است و اعتنایی به فعالیتهای خوب و زیربنایی پردیسهای جنوب شهر موسسه همچون تماشا، رازی و راگا ندارند. برای مثال حضور سارا روستاپور، چهره نام آشنا و مجری برنامههای کودک به عنوان مدیر سینما رازی آنطور که باید مورد توجه قرار نمیگیرد و رسانهای نمیشود. یا در مثالی دیگر ارتقای کیفی سینماهای راگا و تماشا از ممتاز به مدرن با هیچ بازتاب رسانهای همراه نیست یا اینکه سینمای رازی با دغدغه سارا روستاپور به سینمای کودک تبدیل شد اما هیچ نظر و واکنشی به همراه ندارد اما در نقطه مقابل همه تمرکز و توجهات این است که چرا پردیس سینمایی ملت، پارکینگ ندارد.
پیرکاری درباره مشکل پارکینگ پردیس ملت هم توضیح داد: زمینهای پردیس سینمایی ملت، پارک ملت و صدا و سیما متعلق به آستان قدس رضوی است. به تبع آن گسترش ظرفیت پارکینگ پردیس ملت هم منوط به تصمیم و اراده مدیران محترم آستان قدس رضوی است. با این حال و باوجود چالشهایی چون پارک خودروهای مراجعان بیمارستان قلب، در این دو سال تلاشها و اقداماتی برای رفع مشکل پارکینگ پردیس ملت داشتیم و در مجاورت پارک ملت، فضایی را به پارکینگ مجموعه اضافه کردیم. به جز این، قصد داریم پارکینگ مکانیزهای هم به پردیس ملت اختصاص دهیم.
مدیرعامل تصویر شهر همچنین به نقش حمایتی پردیس سینمایی ملت و میزبانی از رویدادهایی چون جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم کوتاه تهران اشاره کرد و گفت: اگر ما پردیس ملت را در اختیار جشنوارهها قرار ندهیم، با این انتقاد روبرو میشویم که چرا از این میزبانی و حمایت امتناع کردیم و اگر در راستای نقش حمایتی موسسه، میزبان جشنوارههای سینمایی باشیم، هم باید نقدهای تند و تیز درباره پارکینگ پردیس ملت را بشنویم و هم با خطر کاهش تماشاگران همیشگی خود روبرو باشیم که مخاطبان فیلمهای اکران هستند. درخواست من از دوستان رسانه این است که در این مطالبهگری برای رفع مشکل پارکینگ پردیس سینمایی ملت، صدای ما باشند.
پیرکاری که دبیری نهمین جشنواره بینالمللی شهر و محله را برعهده دارد، درخصوص این رویداد هم گفت: به زودی با انتشار فراخوان جشنواره، در نشستی خبری به بخشها و جزییات آن پرداخته خواهد شد اما فعلا در این حد عرض کنم که انشاالله اختتامیه جشنواره در بهار 1404 برگزار میشود.
مدیرعامل موسسه تصویر شهر در بخش دیگری به ورود این موسسه به سریالسازی برای شبکه نمایش خانگی هم اشاره کرد و افزود: طبق اساسنامه موسسه، تجهیز و توسعه سالنهای سینما و تولید اعم از فیلم سینمایی، مستند، فیلم کوتاه، انیمیشن و سریال جزو وظایف این نهاد است. البته تصویرشهر قبلا تولید سریال برای تلویزیون داشت اما انشاالله برای تولید سریال در شبکه نمایش خانگی هم برنامههایی داریم تا در نقطه مقابل سریالهای پر از خشونت موجود که چهره ناخوشایندی از پایتخت نشان میدهند، سریالهایی داشته باشیم که تصویری متفاوت از تهرانی آرام و منطقی ارائه کنند.